For instance watch the Mothers of the Plaza de Mayo walk their rounds around the monument as they already do for thirty years, although by now they have separated in two groups, the head scarf is standardized, only a few of them still carry a picture of a disappeared person
instead they carry politically inspired banners
Or we enjoy the tango which is danced in the many ‘milonga’s’ (dance halls) or just in the street
For those who want to try themselves, here you go:
Or enjoy the modern dance which is performed in parks
Or go to San Telmo market where antiques are sold, including the typical soda bottles
Or have a beer or two in la Boca, known for the Boca Juniors and the coloured houses
Or visit the impressive cemetery Recoleta
with indeed, the inEVITAble
and being amazed at how the biggest political party still lives on this same Evita, who died already 60 years ago
Or just enjoy the metro ride, especially in the oldest line
and the beautiful buildings
But best of all are the people with whom we spend our time here, as there are Kathleen, whom after Belize and Guatemala we now meet for the third time; Jan Gerben who made it with his Harley to Buenos Aires and whom we catch just before he leaves again; Vanessa with whom we went scuba diving in Belize and who tells us a lot about Argentine politics; Marcos, the doctor-son to whom we return the goods he lent us earlier to fix my knee; Fernando the physiotherapist who gets me up and running (well, walking at least) in no time; and Jorge and Carmen, the parents of our friends Fernanda and Hector in whose apartment we stay although they themselves are in Russia. In their place Jorge and Carmen give us a warm welcome and prepare us twice a real asado on ‘our’ own balcony.
But after 10 months, 46.184 km, 30 border crossings, 7.961 pictures (sorry Auke for all the waiting), 0 (!) flat tires and many, many litres of oil, but most of all after a great trip, tomorrow it’s time to go home (for those interested in the details: the AZ108 will bring us to Schiphol on 18 march at 11.35).
Back home, back to family and friends, back to work. And we look forward to that, and to what, and where, the future will bring us!
****
In totaal brengen we bijna 3 weken door in Buenos Aires. 10 dagen voor ons rondje, en nu ruim een week.En we zijn nog lang niet uitgekeken op de stad! Zoveel te zien, zoveel te doen.
Bijvoorbeeld naar de dwaze moeders op het plein die al dertig jaar lang hun rondjes lopen, hoewel ze dat inmiddels gesplitst in twee groepen doen, de hoofddoek gestandardiseerd is, weinigen meer een foto van een verdwenen persoon dragen
maar nu achter een politiek getint spandoek lopen.
Of genieten van de tango die in de vele milonga’s (danszaal) of gewoon op straat worden gedanst
Mocht je het zelf willen proberen, hier is de instructie
Of van moderne dans die in een park wordt uitgevoerd
Of rondstruinen op de markt in San Telmo met alle brocante en de onvermijdelijke spuitwaterflessen
Of een bietje of twee drinken in La Boca, bekend vanwege de Boca Juniors en de gekleurde huizen
Of naar begraafplaats Recoleta
met de onvermijdelijke Evita
Of ons verbazen over hoe de grootste partij nog steeds teert op diezelfde Evita, al bijna 60 jaar geleden overleden
Of gewoon een metroritje, vooral de oudste lijn is mooi
en genieten van de mooie gebouwen
Maar het leukste is toch wel de mensen met wie we de tijd hier doorbrengen, zoals Kathleen, die we na Belize en Guatemala nu voor de derde keer deze reis tegenkomen; Jan Gerben die met de oude Harley Buenos Aires heeft gehaald en die we nog net voor zijn vertrek kunnen treffen; Vanessa met wie we in Belize hebben gedoken en die ons veel vertelt over de Argentijnse politiek; Marcos de arts-zoon die we hier de voor de knie geleende spullen kunnen terugbezorgen; Fernando de fysiotherapeut die me in korte tijd weer op de been brengt; en Jorge en Carmen, de ouders van onze vrienden Fernanda en Hector in wiens appartement we verblijven maar die momenteel zelf in Rusland zijn. Jorge en Carmen verwelkomen ons met open armen en laten ons meerdere malen met hen genieten van een echte ‘asado’ op 'ons' eigen balkon.
En nu is het, na ruim 10 maanden, 46.184 kilometer, 30 grensovergangen, 7.961 foto’s (sorry Auke), 0 (!) lekke banden maar wel 2 lekke schokbrekers en vele liters olie, mooi geweest. Sterker nog, het is fantastisch geweest. Maar inmiddels zien we toch wel uit naar het weerzien met ons eigen huis en met familie en vrienden, wat begint als we overmorgen op Schiphol zijn (voor de geinteresseerden: onze AZ108 landt op 18 maart om 11.35), en naar wat, en waar, de toekomst ons daarna brengen gaat.
Fuerte Abrazo de Brazil ! Hanno e Sandra
ReplyDeleteEn nu was ik te laat met lezen van jullie laatste bericht. Maar gelukkig niet met jullie opvangen op Schiphol. Welkom thuis! MamaC
ReplyDeletegewoon om de website in de lucht te houden.....
ReplyDelete